پارامترهای موثر بر قابلیت اشتعال الکتروموتور ضد انفجار:

خواص مخلوط، خواص نحوه اتصال و مشخصه های الکتریکی مانند جریان، ولتاژ و مقاومت از جمله پارامتر های مهمی است که بوسیله تست ها موثر برقابلیت اشتعال شناخته شده است.

خواص مخلوط:

محتویات الکتروموتور ضد انفجار : گاز، نسبت اختلاط و شرایط محیط شامل فشار، دما و رطوبت

تمام تست ها در نتایج اولیه تایید میکند که دستیابی به بیشترین قابلیت انفجار مخلوطهای مختلف گاز و هوا یا به عبارتی حداقل انرژی اشتعال آنها بر مبنای طبقه بندی آنها درگروه انفجاری رخ میدهد.

درجدول (۱) مقادیر حداقل انرژی اشتعال و غلظت چند مخلوط مهم از گاز یا بخار و هوا لیست شده است. از آنجائیکه کمترین انرژی اشتعال در حالت خازنی ایجاد می شود نه درحالت القایی، بنابراین برای حداقل انرژی اشتعال میتوان تعریف زیر را به کار برد.

حداقل انرژی یک مخلوط گاز یا بخار هوا کوچکترین انرژی الکتریکی است که از تخلیه یک خازن قادر به مشتعل نمودن قابل اشتعال ترین مخلوط از آن گاز یا بخار و هوا درفشار ۱bar و دمای ۲۵^۰c بدست می آید. اشتعال پذیری مخلوط های مختلف گاز یا بخار هوا تا حد ماکزیمم دراثر افزایش فشار اضافه می شود و سپس دوباره کاهش می یابد.

محدوده اشتعال مخلوطهای گاز یا بخار یا هوا با افزایش دما بسط می یابد یا به عبارتی پایین ترین حد اشتعال افت میکند و بالاترین حد اشتعال بیشتر از بالاترین حد اشتعال مخلوط در دمای اتاق میشود. این اثر دما نسبت به فشار اولیه قابل ملاحظه تر و نیز ملموس تراست.

خواص نحوه اتصال:

مواد اتصال و سرعت جدا شدن

مواد اتصال اثر قابل ملاحظه ترین روی انرژی اشتعال نسبت به شکل اتصال دارد.

با زیاد شدن سرعت جدا شدن الکترودها حداقل جریان اشتعال کاهش می آید. تغییر سرعت جدا شدن از ۱cm/s به ۲۱۰cm/s باعث ۳۰%  کاهش در جریان اشتعال میشود.