الکتروموتور ضد انفجاردارای چه بخش هایی است
دارای سه بخش می باشد:گاز ، برافروختگی ،احتراق
در قسمت برافروختگی، گازهای قابل اشتعال و بخارها تحت تاثیر دمای احتراق به هیدروژن و کربن تجزیه می شوند. از این ناحیه نوری تابیده می شود که ارزش چندانی ندارد اما توزیع بر افروختگی کربن شکافته شده ماده قابل احتراق فسیلی به شکل نسبتا یکنواختی می باشد.
ناحیه احتراق به این صورت است که الکتروموتور ضد انفجار در ناحیه مرز بیرونی خود با اکسیژن واکنش داده و واکنش شیمایی انجام شده که با تولید انرژی همراه بوده و گرمازا می باشد، به دمای احتراق می رسد. دمای احتراق بر روی ناحیه برافروختگی الکتروموتور ضد انفجار تاثیر می گذارد و باعث تجزیه مواد قابل اشتعال می شود. ناحیه احتراق فضای کوچکی است که به صورت یک پوشش نازک است و دور شعله فرا میگیرد و البته داغ ترین بخش شعله است. احتراق در سرعت های مختلفی رخ می دهد که این بستگی به ناحیه مورد حریق قرار گرفته دارد. معمولا احتراق حالت یکنواختی دارد که در آن سرعت احتراق کم است اما سرعت احتراق زمانی زیادتر می شود که نسبت مقداری بین ماده قابل اشتعال و اکسیژن در محدوده اشتعال قرار گیرد.
چگونگی محدود کردن مواد قابل اشتعال در جلوگیری از وقوع انفجار
برای اینکه خطر اشتعال در یک الکتروموتور یا دستگاه و یا اطراف آن را کاهش دهیم می شود مواد قابل اشتعال را محدود یا تغلیظ کنیم که در این صورت فضای قابل انفجار را نیز محدود کرده ایم. این حجم محدودیت به کار رود، تا زیر بیشترین حد انفجار یا بالای بالاترین حد انفجار نگه داری شود . دراکثر موقعیت هایی که با بخار اشباع کار میکنند، تغلیظ را می توان بوسیله انتخاب مناسب شرایط کار در تمام دستگاهها کنترل نمود. در عمل محدود کردن تغلیظ ترجیحا در دامنه بین صفر و پایین تر از حد انفجار انجام می شود .