مسایل محافظت کننده در مقابل انتقال شعله :

برای جلوگیری از انتقال شعله الکتروموتور ضد انفجار از میان قسمت های درزگیری نشده یک دستگاه به هنگام مشتعل شدن یک فضای قابل انفجار میتوان از دستگاههای ضد شعله استفاده کرد. اگر برای مثال، در یک مخزن مایع های قابل اشتعال در مقابل فشار محافظت شده باشد، نمی توان از تشکیل یک فضای بالقوه قابل اشتعال جلوگیری کرد، لذا باید تمام روزنه ها درمقابل انتقال شعله درزگیری شود.

بین انواع ساختهای زیرتفاوت هائی وجود دارد:

۱-  اتصالات الکتروموتور ضد شعله (Non deflagration)

اتصالاتی هستند که بطور گذرا در معرض شعله در یک حادثه انفجار جلوگیری کند بلکه باید به طور مداوم از انتقال جرقه داخلی به فضای قابل انفجار جلوگیری کند تا وقتی که مخلوط های خروجی در زمانی بسته به شرایط واقعی کار خاموش شوند.

۲-  اتصالات الکتروموتور ضد جرقه (Non sparking)

احتراق مداوم: این دستگاهها نه تنها باید از انتقال شعله در یک حادثه انفجار جلوگیری کند بلکه باید به طور مداوم از انتقال جرقه داخلی به فضای قابل انفجار جلوگیری کند تا وقتی که مخلوطهای خروجی در زمانی بسته به شرایط واقعی کار خاموش شوند.

۳-  اتصالات الکتروموتور ضد اتفجار  (Non detonation)

اتصالات باید تنش های انفجار را تحمل کنند و از انتقال شعله در یک حادثه انفجار جلوگیری کند.

فضای قابل انفجار:

در یک منطقه خط وجود دارد که فضای قابل انفجار وجود داشته باشد و یا بتواند ایجاد شود. فضای قابل انفجار مخلوط هایی از گازها، بخارات و هوا شامل اضافات معمولی (مانند رطوبت) تحت شرایط اتمسفری می باشد. شرایط اتمسفر یک، در اینجا، فشار کل ۱.۱-۰.۸ بار و دمای مخلوط از ۶۰-۲۰ تعریف میشود. یک فضای بالقوه قابل انفجار فضائی است که می تواند منفجر شود. یک مخلوط وقتی خطرناک درنظر گرفته می شود که انفجار آن بتواند دراثر عمل مستقیم یا غیر مستقیم به شخصی صدمه برساند. کمیت یک فضای قابل انفجار که میتواند خطرناک باشد بستگی به اندازه فضایی داردکه کمیت مربوطه چنین فضایی در آن شکل می یابد یا خود را منتشر می کند.تقسیم منطقه خطر بر حسب احتمال وقوع خطر انفجار هم از لحاظ ایمنی و هم به خاطر مسائل اقتصادی از اهمیت خاصی برخوردار است بطوریکه ملزومات دستگاه هائی است که فقط به طور گذرا بوسیله انفجار محصورند. از این رو درآئین نامه مربوطه بتجهیزات برقی درفضای قابل انفجار ۲ (Elexv) پاراگراف ۴، ناحیه ها شرح داده شده است و منطقه های خطر به شرح زیر تقسیم شده است.

۱- ناحیه های ۲،۱،۰ برای مناطقی که به خاطر گازها، بخارات یا مه خطرناک شده اند. (zone0, zone1,zone2)

۲- ناحیه های ۱۱،۱۰ برای مناطقی که به خاطر عبارت خطرناک شده اند. (zone10, zone11)

۳- ناحیه های G,M برای اتاق هائی که جهت مقاصد پزشکی استفاده میشود.

۴- مقدار MAK: مقدار MAK (ماکزیمم غلظت محل کار) اشاره به ماکزیمم غلظت مجاز یک ماده چون گاز، بخار یا مواد معلق در هوای محیط کار دارد که در ارتفاع تنفس اندازه گیری می شود بطوری که هر کسی وقتی برای هشت ساعت در روز کار می کند نه به سلامتی اش آسیبی برسد و نه دچار اذیت گردد.